T.C.
Yargıtay
1. Ceza Dairesi
2023/8612 E., 2025/3476 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2092 E., 2023/1910 K.
SAYISI : 2023/2092 E., 2023/1910 K.
SUÇ : Kasten yaralama neticesinde ölüme neden olma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstinaf bozması üzerine verilen İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.04.2023 tarihli ve 2022/148 Esas, 2023/145 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama neticesinde ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 87/4, 29/1, 31/3 ve 62/1 maddeleri uyarınca 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 16.06.2023 tarihli ve 2023/2092 Esas, 2023/1910 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a ve 303. maddeleri uyarınca hüküm fıkrasının 1 no’lu bendinde yer alan “…5237 sayılı Kanun’un 87/4 maddesi…” ibaresinden sonra gelmek üzere “…- 2.cümlesi…” ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri özetle; subuta, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, eylemin meşru savunma ve sınırın aşılması kapsamında kaldığına, haksız tahrik indirim oranına, öldürme veya yaralama kastı olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, suça sürüklenen çocuk hakkında haksız tahrik indirimi uygulanmasının ve belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, otopsi raporuna göre, kişinin ölümünün kesici delici alet yaralanmasına bağlı büyük damar (femoral arter) yaralanmasından gelişen kanama sonucu meydana gelmiş olduğunun belirtildiği, suça sürüklenen çocuğun bıçakla bir tanesi öldürücü nitelikte olmayan toplam iki adet bıçak darbesi ile maktulü sol uyluk ve sol kalça bölgelerinden yaraladığı, bu şekilde darbelerin yöneldiği vücut bölgeleri ve nitelikleri, bıçak darbe sayısı, olayın oluş şekli ile engel bir durum bulunmamasına rağmen suça sürüklenen çocuğun eylemine kendiliğinden son vermesi ve suça sürüklenen çocuğun elindeki bıçakla oluşturduğu kabul edilen maktuldeki toplam iki adet kesici delici alet yaralanmasından sadece birinin öldürücü nitelikte olması ile savunmanın aksine suça sürüklenen çocuğun öldürme kastı ile hareket ettiğini gösteren kesin ve inandırıcı kanıt bulunmaması hususları dikkate alındığında ortaya çıkan kast yaralamaya yönelik olup suç vasfının tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından ileri sürülen sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 16.06.2023 tarihli ve 2023/2092 Esas, 2023/1910 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.04.2025 tarihinde karar verildi.
Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin 30.04.2025 tarihli, 2023/8612 E., 2025/3476 K. sayılı kararı Hukuki Haber
Haberin Alıntılandığı Kaynak: www.hukukihaber.net
TR 
EN 
DE 
UK 
RU